‘’Bilgi paylaşılmadığı yani kullanılmadığı sürece bilgi değildir.’’ Şöyle açıklayayım: Benim bildiklerim bana ait kalırsa, bunun kime ne faydası olur?

Dönemde rol alan bütün insanlarla konuştum; her detaya vakıfım. Şimdi bu bir bilgi midir? Hayır, değildir. Ben bunları anlatırsam, yazarsam, paylaşırsam yani kullanırsam bilgi olur. Aksi durumda ise bunların hepsi benimle birlikte yok olacak. Çünkü paylaşılmayan bilgi, bilgi değildir; paylaşılmayan sevgi de sevgi değildir.

Kesinlikle, hatta şunu da eklemek gerekir ki bilgi paylaşılmazsa küf tutar. Küf tutmaması için yani bildiklerimizi unutmamamız içinse en güzel yol, onu başkalarıyla müzakere etmektir. Tıpkı bir doktorun bildiklerini unutmaması için aktif doktorluk yapması gerektiği gibi paylaşmadığınız bilginiz de siz öldükten sonra tamamen yok olur gider; paylaşılmayan bilgi mezara kadar dahi varamaz.